
Η Ιερή Πύλη άνοιξε αργά. Ένα μικρό τραπέζι βγήκε από το Ιερό και στήθηκε στα δεξιά της. Ακολούθως, τοποθετήθηκε πάνω του ένα μεγάλο κερί. Τελευταίο ήρθε το πλαστικό τάπερ. Ορθογώνιο, μεγάλου μεγέθους, με μπλε καπάκι.
Ο ηλικιωμένος ιερέας πρόβαλε από την Πύλη επιβλητικός μέσα στα πλουμιστά του άμφια. Στράφηκε προς το τάπερ και ξεκίνησε το μνημόσυνο. Δεήθηκε υπέρ της κεκοιμημένης δούλης του Θεού και ευχήθηκε να είναι αιώνια η μνήμη της. Το τάπερ πεντακάθαρο, ασάλευτο μπροστά στο κερί, άκουγε γαλήνια την καθαρεύουσα του Θεού. Ήταν γεμάτο με κόλλυβα.
Κανένα από τα τάπερ που φύγανε από το σπίτι της κεκοιμημένης δεν είχε μεταφέρει μνημόσυνη τροφή. Ήταν ταγμένα στα υπολείμματα οικογενειακών τραπεζιών, μικρών και μεγάλων. Πολλά από αυτά βρίσκονται διασκορπισμένα στα ντουλάπια συγγενών. Εκτός απροόπτου, θα ζήσουν αιώνια.